• ÝzEdebiyat > Deneme > Düþler |
81
|
|
82
|
|
|
|
Kendi içinde körebeye tutuþmuþken odalar yarasý bir türlü iyileþmeyen kabuklarýmýz kangrene dönüþmüþ çoktan. |
|
83
|
|
|
|
Siyanür, ölümlerin en zor ve görkemlisi... Karþýmda düþüncenin kanlý denizi çürümeye baþlýyor. Kuyruklara takýlan kederlerin kokusu siyanürle bir olup üstüme geliyor. Uçurum, hýzla yýkýlýp beni denize çekiyor. Deniz ve uçurum birbirine karýþmaya baþlýyor. Ardýndan gökyüzü üstüme düþüyor. |
|
84
|
|
|
|
Þimdi ellerini hayallerime uzatmalýsýn, çünkü ben hayallerimi toplayýp gidiyorum, zamaný bükerek ve seninle baþarabileceðime inanarak. Ancak çoðul yaþamalýyýz sevgiyi, hasreti umudu ve aþký. Zira yaðmurlar yada rüzgarlar hem sana hem de bana eþittir. Ayrýlýk yada ayrýmcýlýk yapmaya muktedir deðildir. Biz seninle evrene çoðul bakmalý ve aþký çoðul yaþamalýyýz. |
|
85
|
|
|
|
Yazar harflere hayat üfler, harfler hayal denizini aþar, kýyýya vurur. Harfleri kendine boyun eðdiren kalem ehli, bir gün gelir KAYIP RIHTIM’ý bulur… |
|
86
|
|
|
|
Birinin adý Hüzün diðerinin yalnýzlýktý...
|
|
87
|
|
|
|
Havanýn hali belli. Ya ben ! Sýcaklýðýna tutunmak istediðim zamanlarý beklerken ruhum üþüyor. Ard arda fýrtýnalar yaþýyorum. Oysa yaðmur herkes için yaðýyor |
|
88
|
|
|
|
salyangoz öpüþlü kadýn
kabuðum kýrýldý bak; tuz
ufalandý dudaklarýmda
kýrýldým, kývrýldým, kývrandým...
|
|
89
|
|
|
|
Deðiþmeyen hep doðru olan ve her koþulda
ayný kalýp orada olan
bir þeye ihtiyacýmýz var..
Yoksa
boðazýmýzýn düðümlendiði , sýkýþtýðýmýz
her anda
bir yar baþýndan atacaðýz kendimizi aþaðýya.... |
|
90
|
|
|
|
Katili olmalýydým gecenin,ellerimde suçüstü kanamalarýn parmak izleriyle saðaltýlmamýþ bir yaranýn býçaðý,ama baþaramadým...Kapsülü çýkarýlmýþ tamlamalarýn yalýnayak buluþmalarý iþgal ettiði terkedilmiþ bir duraða yaklaþtým sonra,karþýlaþtýðým kendi yansýmamdý,'yak'dedi 'bütün gemileri yak...!'Yakmayacaðým iþte.'Bu þehir býçak,bu þehirdeki yokuþlar yokoluþlarýmýza çýkýyor artýk.Bizim çölümüz bir çift tabanca edinmeyi gerektiriyor,sen söylemiþtin,eninde sonunda sökülecek bu þehrin þafaklarý;biliyorsun...'
|
|
91
|
|
|
|
Beþ para etmez ve dalgalý, hiçbir þey vermeyen ve anlam ötesi.. Uzak durmak gereken, bir yola ulaþtýrmakta inancý boþ çýkaran ne varsa kurtulmalý, her þeyi yokluða çeviren ve varlýðý büyütmeyenlerden.. Durulan, sert bir bakýþta, yansýyan ne varsa dünya üzerine.. |
|
92
|
|
|
|
Yaþanmýþlýklarýn seviþmelerini yaþýyoruz korkarak. Terk edilmiþliðin incinmeyisle ürkekçe dokunuyoruz birbirimize. Baðýmlýlýktan kaçarken baðýmsýzlýk baðýmlýsý olmuþuz ne yazýk. |
|
93
|
|
|
|
Kelimelerin hepsinin üstünü örttüm yokluðunda, ne ýslanmalarýný isterdim ne de sokak hýrsýzlarýnca çalýnmasýný. |
|
94
|
|
|
|
Ýsterken koþarcasýna uzaklaþmak, bildiðini sandýðýn siluetlerden.. Ne doðru ne de yanlýþ aldýðýn haz yenilenen gelgitlerden.. Korku eteðini tutacak sanýrsýn, cesaret en derininden.. Beklediðin bir heyecan fýrtýnasý alýþýlagelmiþ, kaplýyor kökü geçmiþten..
Dolanýp duruyor ayaklarýna, engellemek istercesine.. Kuþkularý alevlendiriyor, terketmeyi bilircesine.. Arkanda býrakýp, gidercesine.. Elinden tutup, her þeyi unut diyen bir ezgiyi dinlercesine..
|
|
95
|
|
|
|
Neden geçmedin diye sormayacak mý sana zaman?
Neden geçmedin o yardan, bir diðerinden vazgeçmeden? |
|
96
|
|
|
|
Ey gözleri sinemde yaralar açan hüma!
Susma konuþ benimle ihtiyacým var,su gibi akan dilinin ilacýna…
|
|
97
|
|
|
|
uzak þehirlerden birinin tavaný kükürt kokuyordu, sis kaplamýþtý bir baþka þehrin denizini,
þehirlerden biri kömür gözlü beyaz adamlarýn iþgalindeydi,
saçak altlarýnda aþýklar öpüþüyordu bir diðerinde
- sen gelmiþtin…
|
|
98
|
|
|
|
Kar yaðsa bugün tüm aþklara…Uçsuz bucaksýzlýðýn sihirli alemine kapýlan tüm aþýklarýn dilindeki kilitler çözülse. Ýçinde buz olmasa aþýklarýn hüzünleri kar olup yaðsa sevdalýlarýnýn üzerine. Kapatsa gözlerini tüm sevenler kar yaðarken ve kar ile özdeþleþse bembeyaz bir masumiyetle…Kar yaðsa bugün tüm aþklara, lapa lapa, yýldýz yýldýz, bembeyaz düþlerle…Kar yaðsa tek bir kez olsun tüm aþýklarýn yüreðine ayný anda; ayný kardan aþký yaratsalar tipiye dönen beyaz tanelerle…
|
|
99
|
|
|
|
Ucu kemirilen hayellerden arta kalan son umut kýrýntýlarý... |
|
100
|
|
|
|
Ve bir güne sýðdýramadýðým masum hayallerimle, deðiþtiremediðim kaderimle, tutulup yaka paça dönmemek üzere bilinmeyene götürüldükten sonra.Kendim deðil asla,barýþ olmak isterdim,masum çocuklarýn ölmediði baþka dünyalara.... |
|