• ÝzEdebiyat > Öykü > Baþkaldýrý |
121
|
|
|
|
Herkes gündelik yaþamýn hay-huyunda, herkes iþinde-gücünde;
mutlular mutlu-mutsuzlar mutsuz. Ama yine de insan gibiler.
Ben, insan gibi olamýyorum.
Kimse görmüyor ama ben farkýndayým ‘büyük son’un,
o kýyametin gelip-çattýðýnýn.
|
|
122
|
|
|
|
Bu öykü seçimlerden önce yazýldý. Bizimle ilgili. |
|
123
|
|
|
|
Varlýk Dergisi Ekim 2009 sayýsýnda yayýmlanmýþ bir hikayedir. |
|
124
|
|
|
|
Uyku gözkapaklarýnýn üzerine oturmuþtu. Daha önce hiç aðýr olmadýðý kadar aðýrdý bu kez...Gözkapaklarýnýn üstüne yerleþen bu tatlý aðýrlýk, densiz bir huzursuzluk yaratýyordu içinde. |
|
125
|
|
|
|
küçük bir sözcük pek çok anlatmaya bazen o kadar yeterki bakýþlarýn ve sözün her yerde ayný kaldýðý zamanda sadece gýrtlaðýndan çýkacak küçücük bir kelime belki hep ayný ama herþeyde farklý bir anlam katan kelime |
|
126
|
|
127
|
|
|
|
Dicle gözünü açtýðýnda sabahýn güzel türküsüyle uyandý.
Evleri binyýllardýr kahpeliðe,zulme,acýya ve ölüme baþ eðmeyen ama yorgun surlarýn karþýsýndaydý. |
|
128
|
|
|
|
Ayný yatakta yatsalar da, sisler ardýnda kaybolan bedenlerini yeniden keþfetmeye çalýþan karý kocanýn ölüm döþeðinde "katlederek" aþký keþfediþi...
Katli vacip bir aþk... |
|
129
|
|
|
|
Saat 20:03
Annem haklý mýydý acaba?Ýnsanýn yapýsý hiç mi deðiþmiycekti?Hep mi o ego hüküm sürecekti bu gezegende?Bilmiyorum.Geleceði gör-
me konusunda annem kadar yetenekli deðilim.Ama bir de þöyle düþünelim tamam insan deðiþmedi,egolar hükmüne devam etti,bende öldüm
gittim.Düþüncelerimi taþýdým o tarafa.Cehennemde devrim yapabilicek kadar güçlü müyüm? |
|
130
|
|
|
|
Otele vardýðýnda saat 6:20 idi. Kapýdaki vale koþarak arabanýn yanýna geldi, kapýyý açtý. Ahmet arabadan inerken yaklaþýk bir saati olduðunu düþünüyordu. Lobide oda anahtarýný uzatan adam Ahmete gülümseyerek ;
- Günaydýn, harika bir sabah Ahmet bey. Yine çok dakiksiniz. Dedi.
Ahmet, yüklü bahþiþle yýllardýr aðzýný sýký tutan adamýna baktý. |
|
131
|
|
|
|
Bugünkü Türkiye de nereden, nereye gelindiðini, gösteren, özellikle genç neslin ders almalarýný
istediðimiz bir aný. Saygýlar. |
|
132
|
|
|
|
paranoyak düþlerin bað bozumu ....bozum olan uykularýn arasýna sýkýþtýrlmýþ |
|
133
|
|
|
|
tetik haydi uyandýr beni
hadi uyandýr...
daha ne kadar uyurum böyle?
kendimden ve ondan habersiz.
hadi uyandýr beni
uyandýr ki
bir daha onsuzluða açmamayýyým gözlerimi... |
|
134
|
|
|
|
Her þeyin bu kadar ucuz olduðunu ancak o gün baþýma gelenlerden anladým.Aydýnlýk gecelermin nasýl da çok kýsa bir zamanda karardýðýný ancak o gün gördüm.Küçücük umutlarýn koca bir yaþamý saracak kadar büyüdüðünü an an yaþamýþtým. Derken, yýldýzlar sýradanlaþtý, Geceler tekrar eski duyarsýzlýðýna soyundu. Çevremdeki herþey nasýl da birden öyle sönükleþti Tanrým anlatamam..... |
|
135
|
|
|
|
Emzikleriyle ölen çocuklar... Gözleri kýzarmýþ babalar... Açlýktan kemikleri sayýlan çocuklar... Söyleyin bana bunlardan kim- kim etkilenmez ki? |
|
136
|
|
137
|
|
|
|
Sesimiz yok oluyor onca insanýn arasýnda, hýrsýmýz biraz daha bileniyor sadece. Amelelere sigara daðýtýyoruz, ama patronun yakasýna yapýþýr gibi yürekten. Elimizdeki en büyük adalet, tek dal sigara... Bizim olmayan denize karþý, ciðerlerimizin bizim oluþunu dibine kadar kutluyoruz. |
|
138
|
|
|
|
Seni düþünmek bile güzeldi
Kuþlarla konuþup
Aðaçlarla paylaþtým yalnýzlýðý
Kalbim duracaðý an
Gözlerinde hissettim kurtuluþu
Oysa sen,
Sonum oldun... |
|
139
|
|
140
|
|
|
|
önyargýnýn baþka meali; peþin hüküm!
ahlak kavramý, ya? ýrz, namus, iffet…
daha çok… aburu, sililik, perde; devam et…
onur, erdem, haysiyet, þahsiyet, azamet…
ya baþka, gurur, etik, kimlik, benlik!
|
|