• ÝzEdebiyat > Öykü > Aný |
601
|
|
|
|
|
Ýþte böyle bir temizliðin ardýndan kapý çalmýþ Þerif Haným kapýyý açtýðýnda komþunun ayran getirdiðini görmüþ. Eskiden inekleri olanlar yayýkta yoðurdun yaðýný alýnca ayranýný da komþulara daðýtýrlardý. Þerif haným komþunun getirdiði ayraný büyük bir bardaða koymuþ tam içecek yine kapý çalmýþ. |
|
602
|
|
|
|
|
Baþka bir þehre taþýndýðýndan beri, bir haftadýr haber yoktu babasýndan. Ne bir mektup, ne bir telefon… Ölmüþ olabileceðinden þüpheleniyordu yirmi iki yaþýndaki öz oðlu. |
|
603
|
|
|
|
|
birincil lider dil formasyonu içinde eriyen beyin algýlarý |
|
604
|
|
|
|
|
Bu öykü 1980 öncesinde, terörün bütün ülkede olduðu gibi Ýstanbul'da da etkin olduðu günlerde üniversite eðitimi gören Ýzmirli bir öðrencinin, zorlukla sürdürdüðü yaþamýndan kesitler veriyor. |
|
605
|
|
|
|
|
Beni gerçekten etkileyen ve yaþam üzerindeki deðerlere karþý bir kez daha durup düþünmemi saðlayan gerçek bir olayda hissettiklerim... |
|
606
|
|
607
|
|
|
|
|
hayatýn yaþamamýzý zorunlu kýldýklarý... |
|
608
|
|
|
|
|
Yeni bir yuva kazanan bir çocuðun hikayesi. |
|
609
|
|
|
|
|
Sarýþýn, tombulca, akli dengesi yerinde olmadýðý belli olan genç bir kýz görürdüm yeni taþýndýðým kentin sokaklarýnda |
|
610
|
|
|
|
|
Saðlýklý ve güçlü toplumlar saðlýklý bireyler yetiþtirmekle oluþur ancak. Maddi ve manevi ihtiyaçlarýný karþýlayacaðýmýz kadar çocuk sahibi olmaya toplumca özen gösterelim. Aile planlamasýný günah sayýyorsak eðer, çocuklarýmýzý yarý aç yarý tok g |
|
611
|
|
|
|
|
Bulutlarýn kalýnlýðýný, sertliðini bu dostuma anlattým. Gülümsedi sessizce. Bulutlarýn aksine, alabildiðine yumuþak bir tebessüm býraktý gözlerime. |
|
612
|
|
|
|
|
Ýçki, deyince aklýna baþka bir þey takýldý Hilmi’ nin: Ýþverenlerin, iþçilerin sendikalarda örgütlenmesini içlerine kolay sindiremedikleri için, bir zamanlar iþçi olan kimselerin karþýlarýna sýký pazarlýkçý olarak çýkmalarýný da kabullenmek istemezler, sýnýfsal bir realite olarak! Bunun için, zaman zaman pazarlýk masasýna getirmedikleri önerileri iþyerinde duyurarak sendikayý devre dýþý býrakmanýn hesabýný da yaparlar… Biraz içmeden bu iþverenlerin karþýsýnda dayanmak zor valla! Biraz içmiþ ve sinirler boþalmýþ olarak pazarlýða giriþmek, yadsýnacak bir durum deðildir. Sendikacýlýðýn hiç içmeden yapýlabilecek bir iþ olmadýðý bir kez daha apaçýk ortaya çýkmýþtý o gün. Ýþyerlerinden sýradan üyelerin katýlýmýyla yapýlan sözleþme görüþmelerinin çýkmaza girmesi, o sýradan üyelerin, iþverenlerin aldýðý tavýrlara sinirlerinin dayanamadýðýndandýr… Ama Hilmi, her þeyde olduðu gibi dozunu iyi ayarlamak gerekir, diye de düþünmekten kendini alamadý… |
|
613
|
|
|
|
|
Cennetteki Arkadaþým’a Mektup |
|
614
|
|
|
|
|
bir zamanlar yakacýk endüstri meslek lisesi adýnda bir okul varmýþ bu okulda okuyan sevil adýnda güzelci güzel biç kýzla yýlmaz adýnda biç çocuk varmýþ biç gün yaðmurlu biç havada yýlmazýn okul servisi yoldan geçerken biç arkadaþý sevili görmüþ ve þoföre onu da alalýmdý ýslanmasýn demiþ þoför kabul etmiþ ve almýþlar derken sebil’le yýlmaz tanýþmýþlar artýk birbirlerini her gördükleri yerde konuþuyorlarmýþ nöbetçi olduklarý günler denk geldiðinde yýlmaz sebil’le biç kaç kez evine kadar yürümüþ farkýnda deðilmiþ ama ona aþýk olmaya baþlamýþ her þeyin farkýna vardýðýnda ona bunlarý açýklamaktan korkmuþ çünkü onu kaybedeceðini düþünmüþ ve aþkýný platonik olarak yaþamaya baþlamýþ okul bitmiþ sevil la yýlmaz telefonda konuþmaya devam ediyorlarmýþ derken sevil üniversiteyi kazanmýþ ve çok uzamalara gitmiþ yýlmaz uzun süre sebille görüþememiþ çok üzülüyormuþ bide üstüne telefonun çaldýrýp sevilin bütün numaralarýný kaybetmiþ aradan uzun biç süre geçmiþ yýlmaz haberi olmasala sevile duyduðu büyük sevgiyi hiç |
|
615
|
|
|
|
|
“ Can tene düþünce hayat buluyor,*
Hayat bedene düþünce sevgi arýyor,
Bana ismimi sorma,
Ýsim topraða düþünce mezar oluyor…” |
|
616
|
|
|
|
|
Ankara Erkek Öðretmen okuluna daha ilk günümden problemle baþladým |
|
617
|
|
|
|
|
Hayati mesajlar siz nerede, nasýl olursanýz olun gelir sizi bulur. |
|
618
|
|
619
|
|
|
|
|
Her yýl, ayný gün, ayný fotoðraflara bakardýk.Doðum günümde bir tek annemin yanýmda olmasý, çocukken fena halde canýmý sýkardý.Þimdi, bu durumun niye canýmý sýktýðýný anlayamýyorum.O günü annemle geçirmekten daha anlamlý ne olabilir?Ben doðarken de, yalnýzca annem ve ben vardýk.. |
|
620
|
|
|
|
|
Atatürk alfabesinin pek çok üniversitesini bitirmiþ son temsilcileriyiz. Þimdiler de kafamýz çok karýþýk,
hayretler içindeyiz. Kimler Atatürkçü, kimler deðil,
bir Osmanlý tokatý gibi yüzümüze çarpýyor. Yahut da
bu yaþananlar Atatürk'ün yazdýðý oyunun her þeyini içeren döner
sahnesi. Saygýlarýmla. |
|
Anasayfa
