• ÝzEdebiyat > Öykü > Soyut |
21
|
|
|
|
|
Etrafta dönüp duran, çocuksu bir aný gibi, mutluluðu önüne getiren sade bir sevgiydi bugünün resmi. " Kaçma " dedi. " Kaçýþýn korkularýnýn maðdur bir akýþa dönüþmesidir bu kez. " Sen en güçlü zamanlarýn yorgun yaratýcýsý olmalýsýn ! Kendini solgun bir durumdan, yeni anlara taþýmalýsýn.. Gördüklerin yeniden canlanan, mutluluk veren hislerin kalýntýlarý olmalý..
|
|
22
|
|
|
|
|
Ulu Tanrým, hâlâ esiyordu! |
|
23
|
|
|
|
|
Bir yazarýn yaratýrken yaþadýðý sancýlar... Baþa bela bir H harfi.. |
|
24
|
|
|
|
|
Günlük yazmak sýkýcýdýr. Teknoloji ile kolaylaþacak. |
|
25
|
|
|
|
|
Zaman, yitirdiðimizi sandýðýmýz anda karþýmýza çýkan bir orospudur, o herkese bir tarih yazar.
O herkesle ayný þekilde yatar, önce belleðini karartýr ve sonra üzerinden yaþamýn esansýný çalar.
Bir rengin yoktur artýk tekbaþýna ve katýlýrsýn bu karanlýk |
|
26
|
|
|
|
|
Ismail´in dudaklari titriyordu, az önce kestigi dananin sol arka bacaginin vuruslarini seyrederken. Hayvan canini verdikten sonra kaskati kesildi. Gözlerini akip giden kan akintilarina dikmis bakiyordu hareketsiz. Sag elinin parmaklarini gevsetmek istedig |
|
27
|
|
28
|
|
|
|
|
Ýnsan aklýnýn sesini dinlediðini söyleyenler þeytanýn sözlerine kulak vermeye birazcýk daha yatkýn oluyor. Yine de durumu çok hafife almaya gelmez, meleðin de kafasý fena çalýþmaz aslýnda. |
|
29
|
|
|
|
|
Bütün büyük aþklarda ( Bütün aþklar büyüktür aslýnda; ve herkesin aþký da kendisince büyüktür!... Gerçi, Abdülrezzak’ ýn içine düþtüðü ateþ yýðýnýna aþk da denmez ya!... Neyse!..) olduðu gibi bu da karþýlýksýz bir aþktýr aslýnda… Ve bu aþk yorgun, bitkin, aðýr ve can çekiþen bir aþktýr!... Bütün aðýrlýðýyla da Abdülrezzak’ ýn omuzlarýnda ve onun yüzsüzlüðü sayesinde ite kaka ve sürünerek yol almaktadýr. |
|
30
|
|
|
|
|
Odamda kulaklarýmý dinlendirdiðim bir anda, sabit bir sesle sarsýlýyorum. Tak-tak-tak... Sabit aralýklarla devam eden seslere katlanamýyorum. Salt bu sebepten baþucumda saat barýndýramadým uzun zamanlar. Þimdilerde bu takýntýyý yok etmek için tiktaklarla |
|
31
|
|
|
|
|
Karþýmda panço giymiþ bir yerli vardý.bir elinde sustalý býçak,öbür elinde çýngýraklý yýlan tutuyordu. |
|
32
|
|
|
|
|
“Ýnsan sayfiye yerine gidince, sýcaktan bunalýp ayaklarýný sokabileceði, suya atlayýp serinleyebileceði, mis gibi kokusunu içine çekebileceði bir deniz arýyor” diye düþündü Nermin, kýyýda karla kaplanmýþ taþlarýn üzerinden yýllarýn eskittiði, rüzgarýn tahtalarýný uçurduðu iskeleye bakarken . Bir de çocuk sesleri.. Çocuk seslerini arýyor insan: Kýz, erkek, mutlu, huzursuz, baðýran, aðlayan, gülen onlarca çocuk sesi. |
|
33
|
|
|
|
|
Ýçsel savaþýnda kiþiliklerine yenilip duran biri belki bir deli. Ne demek istiyorum? Herkes içindeki sesle tartýþabilir bu hepimizin deli olduðunu mu gösteriyor? Yapma gayet iyi biliyosun, deliliðin övünülecek bir yaný var... |
|
34
|
|
|
|
|
Elimde içki þiþesi, senaryodan baðýmsýz kusmaya gittiðim sahilde kendime bir maske buldum. Artýk roller deðiþmiþti, maskesi olan tek adam bendim. Ve baþrolünü üstlendiðim bu film midemi bulandýrýyordu. |
|
35
|
|
|
|
|
Ellerini yüzünden çeken adam...
Alýcý...
Musluðu her su kesintisinde yanlýþ yöne kapatan adam...
Lacivert yalnýzlýk...
Ýntihar... |
|
36
|
|
|
|
|
Sudan cýkmýþ küçük kara bir balikti. |
|
37
|
|
|
|
|
- her yalan önce kendini kandýrýr, ben iþe yalanýmý kandýrmaktan baþladým - |
|
38
|
|
|
|
|
Yalnýzlýklarýn içinde kaybolmuþ bir kiþilik ve yabancýlaþan benlik. Artýk susmuþtur dil, sönmüþtür gözlerdeki ýþýk. Artýk eþyalar konuþmaya baþlar... |
|
39
|
|
|
|
|
Fedakâr, özverili bir anne olmuþtum. Onlar için bütün hayallerimden vazgeçmiþtim. Þimdi ise onlarý ardýmda býrakýp hayallerimin yolculuðuna çýkýyordum. Hatta kaçýyordum çok uzaklara… Belki bu kaçýþ, kendime yolculuk olacaktý. Bir köy öðretmeni olup minicik yürekleri sevgimle doldurabilmek, çocuklarýn çoraklaþmýþ, üþümüþ kalplerini ýsýtabilmek istiyordum. |
|
40
|
|
|
|
|
Bir kuzgun var, bahçemdeki yaþlý aðaçta tünüyor her gece. Annemin alýnganlýðýný, babamýn öfkesini taþýyor. |
|
Anasayfa
