• ÝzEdebiyat > Öykü > Sevgi ve Arkadaþlýk |
181
|
|
|
|
|
Biribirne kavuþmak için türlü zorluklara göðüs geren, ancak kaderin oyununa her seferinde yenik düþen Serap ile Ekrem'in öyküsü.. |
|
182
|
|
|
|
|
Çevremizdeki Yusuflarý gördükçe içimizdeki Yusuf'u daha iyi tanýyacaðýz.
Yusuf' u herkes tanýrdý. Dizlerinin altý yoktu. Kimse tam olarak bilmezdi bacaklarýnýn niye kesildiðini, niye evin de deðil de sokaklar da paçavralar için de soðuk kýþ günlerinde yattýðýný da. Bir hayvana acýr gibi acýrdý insanlar ona. Sonra unutur giderlerdi. Sýradanlaþýrdý Yusuf. Film de dikkat çekmeyen bir figurana dönüþürdü.
|
|
183
|
|
|
|
|
Uykusunu alamamýþtý ama yeniden uyumak ta istemiyordu. Nasýlsa uykuya dalar dalmaz yeni bir rüya baþlayacaktý. Ve ona anasýndan doðduðuna bin piþman edecekti. Uykularýn insana bu denli eziyet edeceðini hiç düþünmemiþti. Yataðýn kenarýna uzanýp bir sigara |
|
184
|
|
|
|
|
Bizler ve bizim gibiler daha rahat ortamlarda büyümüþlüðü, anne baba sevgisine tokluðu, þýmartýlmanýn vermiþ olduðu küstahlýðý Kadriye gibi kadýnlarý, anneleri görünce anlarýz. Onlar için üzülmek bir nevi þükür sayýlýr bizler için. |
|
185
|
|
|
|
|
Birer birer gittiler yaþamýmdan . Herbiri ayrý bir yaraydý , her biri ayrý bir yaþanmýþlýk, güzel ve çirkindiler , umutlarý , umutsuzluklarý vardý , sevadalarý vardý , en önemlisi insandýlar , insan olmayý ve insanlarý seviyorlardý . Ben onlarý öylece sev |
|
186
|
|
|
|
|
Tahta sandalyeye oturarak masanýn üzerinden bir kitap aldým.. |
|
187
|
|
|
|
|
her geçen gün sakladýðým takvim yapraklarýný
teker teker yakacaktým zamana inat
senin dudaklarýndan içecektim þarabý |
|
188
|
|
|
|
|
Sabahtý, ilk ýþýklarýn gözleri kamaþtýrdýðý bu soðuk eylül sabahýnda terk edilmiþ kentin sokaklarýnda iki kiþiydik. Benim bir iki metre önümde uzun boylu bir gölgeydi yürüyen. Sadece onun hakkýnda bildiðim gördüðüm tek þey rüzgara karþý savurduðu... |
|
189
|
|
|
|
|
An-mavi olaydý.
An-eflatun olaydý.
An-kara olmayaydý.
|
|
190
|
|
|
|
|
Mesafelere ancak sevginin ve dostluðun gücü ile meydan okuyabilir sevenler. |
|
191
|
|
|
|
|
sevgiler öylesine acý sevgilerki yüreginin yandýgý asla sönmedigi sevgiler |
|
192
|
|
|
|
|
Bakýn þu gelen kara buluta
Rüzgardan pelerini ve bohçasýnda karla
Ciçekler ýzdýrapta, aðaçlar yasta
Kanla karýþýk göz yaþý var yine havada
Bakýn dalgalarýn öpüp öpüp kaçtýðý þu kayalýklara |
|
193
|
|
|
|
|
vedalar uzak sevgiler ulaþýlmasý imkansýz aþklar sevgiler sevgi öylesine yaþanmalýki yýldýzlar þahit olmalý bu sevgiye |
|
194
|
|
|
|
|
Sevmek...Tanrýnýn bize baðýþladýðý en yüce duygulardan bir tanesi...Yaþamýmýza renk katan yegane þey. Sevmek ve sevildiðini hissetmek, hissettirmek. Sevmek... her þeyi, dünyayý, yaþamayý, insanlarý, kuþlarý, çiçekleri, denizi, suyu, herþeyi, kendimizi bir |
|
195
|
|
|
|
|
Hayatý yaþayýn ve yaþadýðýnýz hergün için Allah'a þükredin!Çünkü hayat herþeye raðmen güzel... |
|
196
|
|
|
|
|
hüznü ve mutluluðu ayný anda hissetmek |
|
197
|
|
|
|
|
Peter, onu almaya gittiðimizde kafayý çoktan bulmuþtu. Partide de litrelerce birayý mideye indirdi. Durumunun pek de iyi olmadýðýný göre biliyorduk, ama hepimiz çok eðleniyorduk ve onu durdurmaya çalýþmadýk. Bu, o gece yaptýðýmýz en büyük hataydý… |
|
198
|
|
|
|
|
kýsaca anneme itafen yazýlmýþ mektup içimdekileri sahici olarak döküyorum. |
|
199
|
|
|
|
|
Üstündeki paltosu hayat kadar aðýr geliyordu. |
|
200
|
|
|
|
|
Bu kent; her geçen gün bizi bizden uzaklaþtýran bu kent, bir dilim ekmek için çalýþýp didinen insanlarýn doldurduðu, kirli,gürültülü bu lanet kent hepimizi esir ediyordu da biz farkýnda deðildik... çocuklarýmýzýn gözlerinde parýltýlý gülücükler yoktu, gen |
|
Anasayfa
